Kontakt

Szkoła Podstawowa Nr 17
z Oddziałami Integracyjnymi
im. Stefana Szolc - Rogozińskiego
w Kaliszu

ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 3b, 62-800 Kalisz
tel./fax: 62 765 34 33
sekretariat@sp17.kalisz.pl

Dzisiaj:
Wczoraj:
Wszyscy:
392
1110
4799757

Twoje IP: 3.238.251.21

 

zapr1

SP17 drzwi otwarte2

 

Siatkarskie Osrodki Szkolne

 

  

DyplomBohaterOn

 

 

 

PodziekowanieMaraton20232024

 

 

 

DyplomZapachSwiat

 

 

 

ZaswiadczenieTydzienAmerykanski

 

 

 

Podziekowanie NarodoweCzytanie2023

 

 

 

 Certyfikat Sprzatamy dla Polski

 

 

 

 Certyfikat SprzatanieSwiata2324

 

 

  

Dyplom Bieg Urwisa

 

 

 

Dyplom Rajd Wiosenne Majaki

 

 

 

 Dyplom Akcja Zonkile 20222023

 

 

 

Dyplom Sprzatamy dla Polski 5 edycja

 

 

 

  DyplomOgolnopolskiTurniejBezpieczenstwa

 

 

 DyplomRajdPTTKKamienieHistorii

 



DyplomZielonyKadr

 

 

PodziekowanieSchronisko1

 



SzkolaDoHymnuDyplom20221

 

 


 dyplomszkolapamieta2022

 

 

 Narodowe Czytanie - podziękowanie

 

 


DyplomBBC2122

 

 

PodziękowanieKlucze

 

 


Europa i ja

 


 Dyplom




 DzienIntegracji

 

 

DyplomZabawazeSztuka

 

 

 

SzkolaPamieta7

 

 


dyplom

 

 

 DyplomAZonkile

 

 

Podziękowanie20523

 

 

 

CertyfikatDzienSportu1  

 

 

PieknaNaszaPolskaCała

 

 

 

 

  

 

Dobre rady pedagoga szkolnego

silhouette-1082129 640Jak przeżyć kwarantannę?

Coś dla nastolatków.
Kwarantanna to trudny czas, sprawdz jak sobie poradzić...
Jakie Wy macie sposoby? Podzielcie się.

 

 

„Jak nie zwariować z rodzicami w czasie kwarantanny"

Jeżeli jesteś nastolatkiem i Twoi rodzice obecnie nie chodzą do pracy to wiesz, że dla Ciebie przyszedł bardzo trudny czas (dla nich również). Rodzice siedzą w domu. Wszystko widzą. Widzą to, co chcesz i to, czego byś nie chciała/nie chciał. Kubek stojący na książce z polskiego, papierek po czekoladzie w bucie, wiszący rękaw swetra z szafy, czas spędzony w internecie...wszystko! Wkurzają Cię. Jednym słowem - pełna inwigilacja. Co zrobić, by z nimi nie zwariować?

1. Przede wszystkim pamiętaj, że dla nich to też nowa sytuacja. Do tej pory wychodzili do pracy, byli szczęśliwi, zarabiali pieniądze, a teraz... nic. Lipa.

2. Pamiętaj, że nie tylko Ty jesteś zestresowany, oni też. Oni muszą Ci zapewnić byt, a w tym ubrania, mleko, chleb, ziemniaki, chipsy, colę i czekoladę i wiele, wiele innych. Jest duża sansa, że boją się, że sobie nie poradzą...

3. Pamiętaj, że rodzice martwią się o Ciebie. Boją się tego, jak to dalej będzie, skąd wezmą pieniądze na czynsz, rachunki za wodę, prąd, internet (takie „coś" jak rachunki istnieje).

4. Pamiętaj, że rodzice nie robią Tobie „na złość". To, że pytają o to, czy odrobiłeś fizykę to, nie po to by się czepiać, ale dlatego, że się boją.

5. Zapytaj rodziców, czy możesz w czymś im pomóc (jak już wyjdziesz „ze szkoły"). Nie chodzi o to, byś zrobiła/zrobił dwudaniowy obiad z deserem, ale może obierzesz ziemniaki, ugotujesz ryż?

6. Zapytaj, co oni lubią robić? Co im sprawia frajdę? Poznaj ich na nowo. Pamiętaj, oni też mają takie rzeczy, które LUBIĄ robić i nie od razu mieli dwa miliony lat, jak dinozaury.

7. Zapytaj, może pójdziecie razem na spacer (oczywiście tak, by nikogo nie spotkać). Zaproponuj, że teraz Ty przez dwa dni będziesz sprzątała/sprzątał ze stołu lub wstawiała/wstawiał zmywarkę.

8. Usiądź z rodzicami, pogadaj z nimi chociaż 5 minut. Powiedz, że wiesz, że się martwią i że dacie radę. Nie chodzi o to, abyś to Ty była/ był wsparciem dla rodziców - oni Tobie to zapewnią. Chodzi o to, by rodzice widzieli, że nie jesteś maluchem, który „nic nie kuma".

9. Napisz do rodziców miłego SMSa. Powiedz mamie, że ładnie jej w czerwonej sukience, a tacie, że mądry z niego facet.

10. Ustal z rodzicami, jak chciałabyś/chciałbyś, by wyglądały Wasze kontakty - pukanie do pokoju, do łazienki, gdy się kąpiesz, o której wyłączasz smartfona (nie, nie o drugiej nad ranem, bo możesz pospać).

11. Ustal z rodzicami, kiedy i co będziecie robili razem - gry, spacer, obiad - to buduje Waszą rodzinę, a to jest Wam potrzebne, szczególnie teraz.

12. Pamiętaj, że to, że się boisz i o tym MÓWISZ rodzicom, to nie jest powód do kpiny. W tej chwili boją się prawie wszyscy... No może oprócz kota sąsiadów- ale Ty kotem nie jesteś.

Tekst: Klaudia Giese-Szczap psycholog

 

Copyright © 2013 - Szkoła Podstawowa Nr 17 w Kaliszu

INFORMACJA DOTYCZĄCA POLITYKI PLIKÓW COOKIES :

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszych serwisach, dostosowania ich do indywidualnych potrzeb każdego użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies. Dowiedz się więcej

Akceptuję ?